Το  πρόγραμμα Erasmus+ συνεχίζεται και φέτος! Big issues in small hands, με την τέταρτη συνάντηση να πραγματοποιείται στο Βialystok της Πολωνίας. Το σχολείο μας έδωσε το παρόν με τους εκπαιδευτικούς Καλλιόπη Ντίλη και Άρτεμις Πίττα. Οι εταίροι μας φρόντισαν  με κάθε λεπτομέρεια το ταξίδι και η άφιξή μας στο Bialystok έγινε  ευχάριστα και απολαυστικά, χωρίς άγχος! Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Chopin , το οποίο  φέρει το όνομα του  γνωστού Πολωνού συνθέτη Φρεντερίκ Σοπέν  συνεχίσαμε την πορεία μας . Αν και Πολωνία, ο καιρός  ήταν πολύ καλός τόσο καλός που θύμιζε Ελλάδα.Το πρωί της επόμενης μέρας, αφού πήραμε το πρωινό μας , μια συνάδελφος από την Πολωνία ήρθε να μας καλωσορίσει  και να μας οδηγήσει στο σχολείο  με τα πόδια.( έτσι για να κάνουμε την πρωινή μας  γυμναστική ).

 Η υποδοχή ήταν θερμή από όλους τους συναδέλφους. Έγιναν οι συστάσεις και  ξεκινήσαμε το πρόγραμμα. Παραδώσαμε τα  CVS ,βιογραφικά των παιδιών στην υπεύθυνη του προγράμματος και συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα της γυμναστικής όπου  παρακολουθήσαμε μαθήματα Μουσικής!Τα παιδιά έπαιξαν με μια μεταλλική φλογέρα ,τραγούδησαν και χόρεψαν. Κληθήκαμε  και εμείς οι εκπαιδευτικοί να παίξουμε  φλογέρα αφού φρόντισαν να μας κάνουν ταχύρυθμο μάθημα, μας χάρισαν από μία και ακολουθώντας της οδηγίες της δασκάλας μουσικής τα καταφέραμε μια χαρά. Όταν τελείωσε το μάθημα σολφέζ η διευθύντρια του σχολείου θέλησε να μας γνωρίσει. Πράγματι  πήγαμε στο γραφείο της και δοθείσης ευκαιρίας, της προσφέραμε  τα δωράκια  μας. Ακολούθησε γεύμα το οποίο προσφέρθηκε στο εστιατόριο του σχολείου. Ρωτήσαμε και πληροφορηθήκαμε ότι στο εστιατόριο του, σιτίζονται  τα παιδιά των εργαζόμενων γονέων οι οποίοι δεν έχουν κάποιον στο σπίτι να τα φροντίσει, έναντι κάποιου μηνιαίου χρηματικού  ποσού.                            

    Αφήσαμε το σχολείο, και απολαύσαμε έναν περίπατο στο κοντινό πάρκο της  πόλης. Το φθινόπωρο είχε χρωματίσει τα δέντρα ,είχε βάλει τις πινελιές του παντού. Άνθρωποι περπατούσαν, έκαναν ποδήλατο στα μονοπάτια που είχαν χαραχθεί από τη χρήση του ποδηλάτου και του περπατήματος, παιδιά έπαιζαν.  Όμορφη πόλη, ήρεμη, αρκετά καθαρή ,ευρωπαϊκή .Στάση στο παγοδρόμιο για παγοδρομίες που χάρηκαν οι Πολωνές ,οι Εσθονές ,οι Τσέχες. Εμείς απλοί παρατηρητές και φύλακες των πραγμάτων των υπολοίπων. Οι Τούρκοι εταίροι μας προτίμησαν να κάνουν έναν περίπατο, οι δε Γάλλοι λόγω προβλημάτων υγείας δεν παρευρέθησαν σε αυτήν τη συνάντηση στο Μπιάλιστοκ. Όμως  η συνέχεια του προγράμματος ήταν καταπληκτική  αφού καταλήξαμε στην καλύτερη σοκολατερή της πόλης! Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν την πανδαισία των αισθήσεων που νιώσαμε ,με το που μπήκαμε μέσα στην σοκολατερή και μυρίσαμε το άρωμα που αναδυόταν από τη ζεστή σοκολάτα, η οποία κυλούσε λιωμένη από ένα συντριβανάκι σε μία ιδιαίτερη θέση μέσα στο μαγαζί πόσο μάλλον όταν τη γευτήκαμε!!!Η ημέρα τελείωσε με δείπνο σε γνωστό  εστιατόριο της πόλης όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσουμε την πολωνική κουζίνα με πρώτο πιάτο μανιταρόσουπα ,ορεκτικά ποικίλα όπως ταρτάρ ,πατατομεζέδες , κυρίως διάφορες επιλογές όπως βοδινό γκούλατς ,χοιρινό καρτάτς, χήνα  κ,α,

Την επόμενη μέρα περπατώντας και πάλι φτάσαμε στο σχολείο. Εκεί μας περίμενε το πούλμαν με σκοπό να επισκεφτούμε το κάστρο Φυσικής Ιστορίας,Bialowieza village, the Nature Museum με τις υπεραιωνόβιες βελανιδιές και τους Βίσονες. Ξεναγός μας στην εκδρομή ένας νέος που μας καλωσόρισε στα ελληνικά γιατί πληροφορήθηκε την παρουσία μας. Πολωνός, που έζησε 16 χρόνια στην Ελλάδα μαζί με τους μετανάστες  γονείς του και αναγκάστηκε να επιστρέψει στη χώρα του και πάλι λόγω κρίσης. Μιλούσε με νοσταλγία για την Ελλάδα την οποία αγάπησε και δεν ήθελε να εγκαταλείψει. Το δάσος βρίσκεται στα σύνορα με τη Λευκορωσία, μοναδικό με ψηλά ,πυκνά δέντρα, πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα. Βασιλιάς του δάσους ο Βίσονας επιβλητικός απολάμβανε την προστασία του Πάρκου αφού δεν ένοιωθε την απειλή. Περπατήσαμε μέσα στο δάσος, παρατηρήσαμε τα ζώα, τα φυτά, φωτογραφηθήκαμε μπροστά στις γέρικες ιτιές ,διαβάσαμε για τους Πολωνούς βασιλιάδες μιας και κάθε μια από τις ιτιές ήταν αφιερωμένη σε αυτούς… και τι έκπληξη είδα ένα μανιτάρι κόκκινο με άσπρες βούλες που νόμιζα ότι υπήρχε μόνο στα παραμύθια! Άξιο θαυμασμού ήταν  και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο ήταν πολύ καλά οργανωμένο και ο υπεύθυνος του Μουσείου μας ξενάγησε σε όλες τις αίθουσες μεταφέροντάς μας σε όλες τις γωνιές του δάσους, με όλους τους ζωντανούς οργανισμούς ,ζώα και φυτά ,καθώς και σε όλες τις εποχές. Τελειώνοντας παρακολουθήσαμε μια προβολή σχετική με τον υδροβιότοπο. Η ημέρα συνεχίστηκε με δείπνο δίπλα στη φωτιά με παραδοσιακό πολωνικά φαγητά.

Την Τετάρτη το πρόγραμμα είχε επίσκεψη στο Μουσείο της Ορθόδοξης αγιογραφίας Suprasl. To Μουσείο καταπληκτικό, οι χώροι φτιαγμένοι με κάθε λεπτομέρεια, επιδοτούμενο από την ευρωπαϊκή ένωση. Νιώσαμε κατάνυξη καθώς  ξεναγούμασταν υπό τους ήχους της βυζαντινής μουσικής και των βυζαντινών ύμνων και βλέποντας εικόνες γνώριμες αφού θύμιζαν Ελλάδα.

Τελειώνοντας, σειρά είχε το Μουσείο της Τυπογραφίας. Μυηθήκαμε στον τρόπο παραγωγής χαρτιού, μέχρι τη δημιουργία κειμένου, την  πρέσα, το μελάνι, την εκτύπωση. Μετά την παρουσίαση σειρά είχε το κάντο όπως ο Γουτεμβέργιος, οπότε δοκιμάσαμε και εμείς τις δικές μας τυπογραφικές ικανότητες. Ακολούθησε επίσκεψη σε τοπικά, παραδοσιακά εργαστήρια για να δούμε από κοντά την κατασκευή πήλινων σκευών, από τη στιγμή που ο τεχνίτης έπαιρνε από τη γη ποσότητα πηλού, την έπλαθε ,την τοποθετούσε στον τροχό, της έδινε μορφή την άφηνε στον ήλιο να στεγνώσει και τέλος μας έδειξε τους φούρνους-σχεδόν ημιυπόγειους-που τοποθετούσε τις δημιουργίες του. Αγοράσαμε λαλίτσες για ενθύμιο κα να τις δοκιμάσω στην τάξη μιας και στο μάθημα της γλώσσας γινόταν αναφορά σε αυτές. Επόμενος σταθμός το εργαστήρι του σιδερά, ένας γραφικός τύπος που την τέχνη του την έκανε διασκέδαση. Ο άνθρωπος ήταν καλλιτέχνης, έπαιζε μουσική με το σφυρί που το χτυπούσε ρυθμικά στο αμόνι του και έδινε σχήμα και ψυχή στα έργα του. Μας χάρισαν ένα φύλλο τριαντάφυλλου που έφτιαξε εκείνη τη στιγμή. Το οδοιπορικό τελείωσε με μια βόλτα με το πούλμαν στο Μπιάλιστοκ.                            Η Πέμπτη ήταν η ημέρα εργασίας .Συγκεντρωθήκαμε όλοι οι εταίροι στην αίθουσα διδασκαλίας των Αγγλικών και μετά από συζήτηση ορίσαμε τις επόμενες δραστηριότητες και υποχρεώσεις στις οποίες θα πρέπει να ανταποκριθούμε μέχρι την επόμενη συνάντηση τον Απρίλιο στην Κωνσταντινούπολη. Έγινε η ανταλλαγή μασκότ όπως συνηθίζεται, προσφέρθηκε καφές με διάφορα εδέσματα και μπήκαμε σε τάξεις για να γνωριστούμε με τους μαθητές και να τους παρουσιάσουμε κάτι απλό στη δική μας γλώσσα. Τα προσωπάκια  των Πολωνών μαθητών χαμογελαστά μας υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Μπήκαμε στην Α΄ τάξη που ηλικιακά ήταν εφτά χρονών. Κάποιοι μαθητές μπόρεσαν να διαβάσουν τα ονόματά μας από τα καρτελάκια που ήταν καρφιτσωμένα πάνω μας, προσπάθησαν να μαντέψουν τη χώρα από την οποία είχαμε έρθει και στη συνέχεια να μάθουν να μετρούν ελληνικά και εμείς πολωνικά. Με αυτό τον παιγνιώδη τρόπο αποχαιρετήσαμε παιδιά και εκπαιδευτικούς του σχολείου στο Μπιάλιστοκ , ενώ με τους υπεύθυνους του προγράμματος δώσαμε ραντεβού το βράδυ στο ξενοδοχείο  με την προοπτική να δειπνήσουμε όλοι μαζί και να αποχαιρετιστούμε. Πράγματι έτσι έγινε, φάγαμε σε ένα πολύ καλό εστιατόριο της περιοχής, συζητήσαμε, αστειευτήκαμε και δώσαμε ραντεβού για το Erasmus+ στην Κωνσταντινούπολη… αποχαιρετώντας  το Μπιάλιστοκ με 5ο C.